unlawful

Bir film var ortada senaristi malum..adı da öyle.

Bu öyle bir film ki, her izleyici için ayrı oynuyor sanki.

Film değil aslında, bu bir ayna aynası olmayanlara.



Evet ey izleyici! ama sadece İZLEYİCİ..

Senin için oynuyor bu film,

içindeki gerçeklikten uzaklaşma diye belki...

zaman zaman tekrarlanıyor aynı senaryo

amaç belli..amaç kutsal..



Peki Bizim tepkimiz ne mi bu olanlar karşısında?



"STOOOOP!!!"kapatın şunu ben bu filmi daha önce izlemiştim...

ya gözlerimizi kapatıyoruz ya da filmi toptan kapatmaya çalışıyoruz.

film kopuyor biz de anlıcağınız..



Ben bunları niye mi anlattım??



olmaaaazz ....söylemeeemm...

zaten istesem de söyleyemem.

Çünkü aramızda AYNASIZLAR var...





                                                                 Murat NAMIK

Uzun bir süre, 'güzel hayat başlamak üzere' diye düşündüm. Gerçek güzel hayat! Ama hep bir engel vardı önde. Öncelikle yapılması gereken birşey; bitmemiş bir iş; tamamlanması gereken bir hizmet; ödenecek bir borç... Hemen sonra güzel hayat başlayacak.
Sonunda uyandım ki, hayat zaten bu engellerden ibaretti.
Bu perspektif, mutluluk için bir yol olmadığını, bilakis mutluluğun kendisinin asıl yol olduğunu görmeme yardımcı oldu.
Öyleyse, yaşanan her anın keyfini çıkarmalı ve bu anlar, paylaşılacak özel biri ile geçirildiğinde, daha da çok keyif hissedilmeli.
Zamanın, kimseyi beklemediğini unutmamak lazım. Öyleyse, daha fazla mutlu olmak için, okulun bitmesini, okula gitmeyi, on kilo vermeyi, altı kilo almayı, çocuk sahibi olmayı, çocukların büyüyüp evden ayrılmalarını, işe başlamayı, emekli olmayı, evlenmeyi, boşanmayı, cuma akşamını, cumartesi sabahını, yeni ev-araba almayı, yeni ev-arabanın borcunun bitmesini, baharı, yazı, sonbaharı, kışı, ayın birini, onbeşini, şarkınızın radyoda çıkmasını, ölmeyi, yeniden doğmayı beklemeyin.
Mutluluk bir hedef değil, yoldur...!!!

" uzun suskunluklardan geliyorum"

  tohuma durmuş kör eşik

  perde teklemeleri pencere içre sensizlik

  sözün köz haline tutulup şemsiye dağıtmışız

  yanık yerler dervişiyiz tabanlarımız delik

  sor majör susma senfonisi eşliğinde

  menzilim kuyu atlası

  karaya döndü yüzüm

"uzun suskunluklardan geliyorum"

tufan boyalarının terfiye diye taşındığı

kaos kervanlarından

bütün ayak izlerimizi sildi bir rüzgar hoyratı

şuncacık sabiler olarak yedeğimizde gelen

dilimize bile söz dinletemedik

bir sek sek oyununa yazılıp

ters okuttular hayatı bize

şimdi bir duvarın taşları gibi

eskidikçe benziyoruz birbirimize...!!!